zwei anderi Gedechtla, vum Raymond Kauffmann

A WUNDER..
às schneit, às geht a kiala Wend,
d' Sàldàta marschiara met d'r Flent,
d' Wiwer schettla d' Better üs,
o Schreck, ma seht gàr nem nüs ..
ma heert a Kràch, a Brialereji ..
ke Sàldàt sesch meh: Rufàch esch freji !
en Rufàch han di Frauija s' Wort,
siederhar esch's d'r riawigschta Ort


As schneit..

der Hemmel hangt so tiaf,

d’Wulka kàsch dü stricha,

di Hiiser lüaga schiaf,

d’r Nawel well net wicha.

D’r Wend da blost ewer’s Fald

siena Hüch rieb d’r d’Bàcka,

sieni Hand sen so kàlt,

wia güat esch’s en da Schlàppa !

Wàs esch des fer a Fader,

so wiss, vum Hemmel kummt,

wàkelt wia na Kàfer,

wenn ar um s’Bliamla summt.

As kumma emmer meh,

setza àn der Boda,

si kenna jo net steh,

dàs esch ehra Moda.

Di Garta, di Màtta,

noch di Strossa sen wiss :

’jetzt gehn mer geh schlettla..

alli Jungi miahn nüss !’

Di Alti setza dren,

drucka d’Nàs an di Schieb,

sahn en àllem a Sen :

d’r Wii heiss, des esch ehri Lieb !..

Der Hemmel hangt so tiaf,

di Wulka kàsch dü stricha,

di Hiiser lüaga so schiaf,

d’r Heiss-Wii.. macht si kippa ! rk